Instrukcja wydawnicza

Tekst główny

TEKST GŁÓWNY

 

1. Kursywa jest zarezerwowana do tytułów (np. Zwierciadło M. Reja, O języku poezji Jana Kochanowskiego M.R. Mayenowej, Dama z łasiczką Leonarda da Vinci) oraz do wyrażeń obcojęzycznych (sensu stricto, per analogiam, image, infant terrible itd.).

 

2. Wszystkie cytaty powinny być złożone antykwą („zwykłym” krojem) i umieszczone w cudzysłowach tzw. polskich, np. „Chytrze bydlą z pany kmiecie, wiele się w jichsiercu plecie”; jeśli w środku cytatu pewna część została opuszczona, należy w tym miejscu użyć wielokropka w nawiasie kwadratowym [...]. Cytat osadzony w cytacie należy opatrzyć tzw. cudzysłowem niemieckim „w cytacie  »cytat«”. Jeżeli cytat jest stosunkowo długi albo jakichś powodów szczególnie ważny, można go wyodrębnić i złożyć jako osobny akapit nieco mniejszym stopniem pisma (to samo dotyczy cytowanych wierszy) – wtedy początku i końca cytatu nie oznacza się cudzysłowami. Jeżeli cytat zaczyna się od początku zdania, nie dajemy na początku znaku skrótu, to samo – kiedy cytat urywa się na końcu wypowiedzenia zakończonego kropką.

3. Ważniejsze stwierdzenia można wyróżniać pismem rozstrzelonym (uwaga, nie poprzez wbijanie spacji między literami, ale z finkcji w Wordzie: Czcionka/odstęp mięzy znakami/rozstrzelony), unikamy pogrubienia, jako akcentu zbyt mocnego dla publikacji naukowej.

4. Nie nadużywamy cudzysłowu. Nie trzeba ujmować w cudzysłów wszystkich pojęć przejmowanych od uczonych poprzedników, wystarczy w stosownym miejscu odwołanie do nich i ich dzieł (np. przypis). Pamiętać należy, że jedną z głównych ról cudzysłowu, oprócz zaznaczenia cytowania, jest nadanie tak wyodrębnionej frazie znaczenia  o d w r o t n e g o!  Można więc niechcący nadać swojemu wypowiedzeniu nawet wydźwięk humorystyczny. Nie zamykamy w cudzysłów utartych zwrotów frazeologicznych (np. marzenie ściętej głowy), ani wyrażeń potocznych – jeżeli uważamy je za wstydliwe, to ich po prostu nie używamy.

5. Rozróżniamy znaczenie znaków: „-” i „−”, np. biało-czerwony (biały i czerwony sztandar), Pobóg-Malinowska, ale s. 100–157, lata 1945–1958.

6. W publikacjach naukowych (w przeciwieństwie do beletrystyki) nie ma konieczności rozwijania ogólnie stosowanych skrótów: np., itd., itp., tj., pt., tzw., m.in., r., w., p.n.e., n.p.m. Niezależnie od tego, na co się zdecydujemy, musimy być konsekwentni w całej pracy (z wyłączeniem cytatów, oczywiście).

 

 

 

PRZYPISY I BIBLIOGRAFIA

 

Jeżeli przypis – dodać strony (półpauza, bez spacji)

Jeżeli bibliografia – bez stron (chyba że to czasopismo lub tekst w tomie zbiorowym), dodać wydawnictwo (Miejsce: Wydawnictwo, rok); szeregowanie alfabetyczne wg nazwiska, imię po nazwisku; jeżeli autor się powtarza, zamiast nazwiska: –,

Język – zawsze język oryginału z charakterystycznymi dla niego skrótami (wyjątkiem dwa skróty polskie: [w:] i s.).

 

 

Jeden autor

Inicjał. Nazwisko, Tytuł, Miejsce rok.

 

W. Gruszczyński, J. Bralczyk, Słownik gramatyki języka polskiego, Warszawa 2002.

H. Aupetit, Choroba Alzheimera, przeł. K. Nowicka-Sieroszewska, Warszawa 1998.

S. Fish, Choroba Alzheimera. Troska o dziś i jutro, przeł. A. Matyjaszkiewicz, Warszawa 1999.

 

 

Wielu autorów

Tytuł, red./pod red./oprac. (itd.), Inicjał. Nazwisko, Miejsce rok.

 

Choroba Alzheimera, red. J. Leszek, Wrocław 1998.

Historia Irlandii, pod red. T.W. Moody’ego i F.X. Martina, Poznań 1998.

 

 

Artykuł w książce

Inicjał. Nazwisko, Tytuł artykułu,[w:] Tytuł publikacji, red./pod red./oprac. Inicjał. Nazwisko, Miejsce: Wydawnictwo rok.

 

M. Zalewska, Psychologiczne aspekty stwierdzenia głuchoty u dziecka,[w:] Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju dzieci, pod red. J. Roli, Warszawa 1998.

S. Szuman, O dojrzałości szkolnej dzieci siedmioletnich,[w:] Materiały do nauczania psychologii, seria 2, Psychologia Rozwojowa, Wychowawcza i Społeczna, t. 5, pod red. L. Wołoszynowej, Warszawa 1970.

 

 

Artykuł w czasopiśmie

Inicjał. Nazwisko, Tytuł artykułu, „Pełny Tytuł Czasopisma” rok, R./t., nr (ang. Vol., No.; niem. Bd., H. – w zależności od tego, jak jest na czasopiśmie), s.

 

M. Radziszewska-Konopka, Aktualny stan realizacji Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce, „Audiofonologia” 2005, t. 28, s. 8–12.

 

 

Artykuł online

Inicjał. Nazwisko, Tytuł,[w:] Tytuł strony [online]. [Dostęp: DD.MM.RRRR]. Dostępny w Internecie: link.

 

R. Piech, Książka iro-szkocka,[w:] Wirtualna historia książki i bibliotek [online]. [Dostęp: 3.04.2008]. Dostępny w Internecie: link.

 

Nick, Tytuł, [w:] Tytuł strony [online]. [Dostęp: DD.MM.RRRR]. Dostępny w Internecie: link.

 

„Bran”, Przeploty & Węzły, [w:] Moja Irlandia [online]. [Dostęp: 4.04.2008]. Dostępny w Internecie: link.

Iona,[w:] Island of Saints and Scholars [online]. [Dostęp: 12.04.2008]. Dostępny w Internecie: link.

 

 

Artykuł w czasopiśmie online

Inicjał. Nazwisko, Tytuł, „Pełny Tytuł Czasopisma” rok, nr [online]. [Dostęp: DD.MM.RRRR]. Dostępny w Internecie: link.

 

K. Migoń, O przedmiocie badań współczesnej bibliologii, „Konspekt” 2004, nr 19 [online]. [Dostęp: 12.04.2008]. Dostępny w Internecie: link.

 

 

Dokument online

Tytuł [online]. [Dostęp: DD.MM.RRRR]. Dostępny w Internecie: link.

 

Słownik języka polskiego [online]. [Dostęp: 1.10.2010]. Dostępny w Internecie: link.

Strategia Rozwoju Województwa Dolnośląskiego do 2020 roku [PDF], Wrocław 2005. [Dostęp: 1.02.2011]. Dostępny w Internecie: link.

 

 

Wielotomowe

Inicjał. Nazwisko, Tytuł, t. x, Tytuł tomu, Miejsce rok.

 

C. Galloway, Psychologia uczenia się i nauczania, t. 2, Warszawa 1988.

 

Tytuł, t. X, Tytuł tomu, red./pod red./oprac. (itd.), Inicjał. Nazwisko, Miejsce rok.

 

Edukacja małego dziecka, t. 1, Teoretyczne doniesienia, tendencje i problemy, pod red. E. Ogrodzkiej-Mazur, U. Szuścik, A. Gajdzicy, Kraków 2010.

 

 

Artykuł w książce wielotomowej

Inicjał. Nazwisko, Tytuł artykułu,[w:] Tytuł, t. X, Tytuł tomu, red./pod red./oprac. Inicjał. Nazwisko, Miejsce rok.

 

D.S. Madison, Krytyczna etnografii a jako uliczny performans,[w:] Metody badań jakościowych, t. 1, red. N.K. Denzin, Y.S. Lincoln, przeł. K. Miciukiewicz, Warszawa 2009.

Z. Zbiróg, Świadomość fonologiczna dzieci w wieku przedszkolnym a metody wczesnej nauki czytania,[w:] Edukacja małego dziecka, t. 2, Wychowanie i kształcenie w praktyce, pod red. E. Ogrodzkiej-Mazur, U. Szuścik, M. Zalewskiej-Bujak, Kraków 2010.

 

 

Wydawnictwa prawne

Nazwa rozporządzenia/ustawy itd. (skrót nazwy dziennika urzędowego z X r. Nr X, poz. X).

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 1999 r. Nr 14, poz. 128).

Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 777).

Dziennik Ustaw RP – Dz. U.

Dziennik Urzędowy RP „Monitor Polski” – M.P.

Dziennik Urzędowy RP „Monitor Polski B” – M.P. B

 

 

Podstawowe skróty

W sytuacjach, kiedy jest kilka skrótów do wyboru lub wybór między polskimi i łacińskimi, należy zdecydować się na jedną wersję i konsekwentnie stosować ją w całej publikacji, np. dz. cyt. lub op.cit., i n. lub i nn. UWAGA: zanikło zróżnicowanie znaczenia zob. i por. oraz tłum. i przeł. – wybieramy więc jedną formę i stosujemy ją w całej publikacji

 

To samo dzieło cytowane kolejny raz – dz. cyt./op. cit.; j.w./u.s.

To samo dzieło i te same strony (następny cytat) – tamże/ibidem

Ten sam autor ten sam, co podany we wcześniejszym opisie – tenże/idem, taż/eadem, tychże

Pozostałe:

cyt. za

zob.

por.

i n./i nn. (i następne)

i in./et al./etc.

 

Cytując drugi raz ten sam tekst, wystarczy podać tylko nazwisko autora i skrót op. cit./dz. cyt.

 

1.

T. Kitliński, Marcel Proust: gej, heteryk, czy lesbijka?, [w:] Odmiany odmieńca. Mniejszościowe orientacje seksualne w perspektywie gender, pod red. T. Basiuka, D. Ferens i T. Sikory, Katowice 2002, s. 23.

2.

T. Kitliński, op. cit., s. 24.

 

Chyba, że w artykule cytuje się więcej tekstów danego autora, wtedy należy napisać początek tytułu:

 

T. Kitliński, Marcel Proust…, s. 24.

 

Jeśli kilka następujących po sobie cytatów odnosi się do tej samej pozycji wystarczy wpisać: Ibidem/tamże

 

1.        S. Sontag, Choroba jako metafora. AIDS i jego metafory, tł. J. Anders, Warszawa 1999, s. 32.

2.        Ibidem, s. 103.